برهان نظم، معروف ترین و به نظر بنده مهم ترین برهان اثبات وجود خداست. این برهان به دلیل اهمیت بسیارش توسط عموم فلاسفه ی جهان بررسی شده است. بی خدایان در راستای رد و خداباوران در راستای تأیید این برهان گام برداشته اند.
تقریرهای متفاوتی از برهان نظم در شرق و غرب مطرح شده اند که عمومشان اینگونه خلاصه می شوند:
علت تام(علت کامل) به علت یا مجموعه ای از علت ها گویند که هرگاه برقرار شود، الزاماّ معلول رخ می دهد.
مثال:
مجموعه ی اکسیژن کافی، چوب و دمای مناسب، علت تام آتش چوب است. هرگاه این سه برقرار شود، الزاماّ در همان لحظه آتش چوب ایجاد می شود. (البته این علت ظاهری ست و علت تام حقیقی اراده ی خدا ست)
یکی با من از شرح چشمش بگوید
بگوید که باران پیام کمی نیست
***
بگوید که اشکم همه سوز جان است
و این سوز سرسختم از خرّمی نیست
***
بگوید حسینم، همه در فراقت
جدا تن جدا سر ولی ماتمی نیست
***
کسی با خودش گفت "ایمان بپرور
مگر کفر با یا حسینت صمیمی ست؟"
***
زبان ها همه پر شد از پرچم تو
به نام تو در قلب ها پرچمی نیست
***
و سوز از همین جاست ای نوح دوران
که امروز در کشتیت مردمی نیست
***
منم جان به لب در دل مردگانی
که جز کربلایت بر ایشان غمی نیست
***
که وقتی بگویی که کشتی خودت را
به مسموم دنیا، به ابرو خمی نیست
***
به چشمم ببینم همه کربلایت
همه زخم، دل ها ولی مرهمی نیست
ایمان علیخانی بجستانی، سه شنبه، 1393/10/2
-----------------------------------------------------------------------------------------
دوستان دقت داشته باشید این شعر و دیگر مطالب فاقد سند، نوشته ی مستقیم و صریح این جانب است. پس از رونوشت، حتماً منبع را ذکر بفرمایید
همانطور که مستحضرید ادیان غالب جهان، مسیحیت، اسلام، تائوئیسم، هندوئیسم و بودیسمند. بنده در زیر به تقاضای دوستان، شرح خلاصه و کوتاهی ارائه می کنم به نگاه غالب این ادیان به مفهوم خدا. برای کسب اطلاعات بیشتر، کافی ست نام این ادیان را در اینترنت جستجو کنید.
برهان اختیار، برهانی ست بسیار ملموس، کوتاه و محکم. در واقع، پیشنهاد می کنم برای تذکّر به وجود خدا برای عموم مردم از این برهان سریع و صریح استفاده کنید.
برهان اختیار در چهار بند خلاصه می شود:
شکّی نیست که اعتقاد به وجود خدا اعتقادی فراگیر است. عموم مردم جهان به قدرتی هوشمند که بر همه چیز حاکم است معتقدند. از کنار اعتقاد به این مفهوم، ادیان ایجاد شده اند تا رابطه ی بین انسان ها و خدا را توصیف کنند. در این میان، عدّه ای بی خدا ظهور کرده اند که تعدادشان نیز مدّت ها ست رو به افزایش است. مبحث این مقاله، واکنش بی خدایان به باخدایی توده ی مردم است.
در گذشته، بی خدایان عموماً دین را یک ابزار کنترل می دیدند. برخی می گفتند: "دین ساخته و پرداخته ی اشرافیان و قدرتمندان است که آن را برای مردم ضعیف قرار داده اند. دین باعث می شود فقرا به ضعف و فقر خود قناعت کنند و انقلاب نکنند و در برابر زورگویی و استعمار قدرتمندان ساکت بمانند".
همانطور که بنده در پست "بررسی فطرت و چگونگی شناخت آن" توضیح دادم، فطرت و قضایای بدیهی عموماً غیر قابل تشخیص هستند. ما نهایتاً می توانیم ثابت کنیم که فلان گزاره را ذهن ما قبول دارد و نمی تواند آن را قبول نکند؛ لذا گزاره ای قطعی ست. ممکن است فردا معلوم شود همین گزاره نتیجه ی ادغام دو گزاره ی دیگر بوده است و اگرچه قطعی ست، ممکن است بدیهی نباشد.
از طرفی، آنچه ما از قضایای بدیهی می خواهیم، قطعیتشان است. می خواهیم به نتایجی محکم برسیم که بر پایه ی فرضیاتی محکم بنا شده اند نه گمان ها. ببینید، اگر ما از روشی که 100% صحیح و عقلانیست و دو فرض که اعتبار هرکدامشان 90% است نتیجه ای بگیریم؛ طبق قانون احتمال، اعتبار نتیجه 81% است.
